Spanking, whipping, flogging, cz.1

Pierwsza część postu o 
spankingu to podróż przez świat  kar cielesnych, typów tych praktyk, dwóch podstawowych narzędzi jakimi są ręka i pasek oraz różnorodności pozycji do bicia i otrzymywania lania.

Spanking − zachowanie polegające na zadawaniu uderzeń bądź klapsów, 

najczęściej w pośladki, mające na celu podniecenie seksualne obojga partnerów. Klapsy mogą być zadawane zarówno dłonią, jak i specjalnymi paletkami lub dowolnymi przedmiotami takimi jak pasek czy szczotka do włosów. Spanking związany jest z grupą zachowań typu BDSM, może mieć również formę poniżenia seksualnego. (Wikipedia)

Spanking związany z BDSM jest najczęściej jedną ze składowych zabaw podczas sesji Mastera i Cwela. Towarzyszą temu różne dodatkowe rytuały jak wiązanie, kneblowanie, przykuwanie, różne formy seksu i poniżania. Obie strony zakładają odpowiednie ubrania ze skóry, gumy, jeansu czy lateksu i używają wielu zabawek. Z reguły forma dominuje nad treścią.

Spanking klasyczny, wzorowany na domowym laniu wychowawczym jest z reguły nie potrzebuje dodatkowych sprzętów i czynności. Z reguły wystarczy aktyw grający rolę ojca i pasyw będący synem.  Tym lepiej, jeśli występuje różnica w wieku obu osób. Jest wtedy bardziej realnie. Nie trzeba nic więcej oprócz skórzanego paska lub innego narzędzia, krzesła, taboretu czy innego mebla.
Nasi ojcowie nie potrzebowali przecież nic więcej. Ważna jest wówczas otoczka: gra słowna, klimat, ściąganie paska, straszenie itp. Czasem mogą pojawić się dodatkowe elementy, jak stanie w kącie, użycie kajdanek czy masturbacja podczas lania, lecz nie jest to najważniejsze.

Na podobnych zasadach działają inne formy role-playing. Najczęściej spotykane są spanking w relacji: policjant - złodziej, klawisz - więzień, dyrektor - pracownik, nauczyciel - uczeń, porucznik - szeregowiec. Jedna strona dominuje tu wówczas nad drugą, hierarchią lub wiekiem.

Jak i czym to się robi?

Są różne pozycje, narzędzia i typy kar cielesnych. Często nie mają polskich nazw i używa się angielskich.

mały słowniczek angielsko - polski:

- spanking - bicie, lanie 

- spank - klaps

- spanker - osoba bijąca

- spankee - osoba bita

- to spank - dawać klapsa

- to bend over - pochylać się

- role-playing - odgrywanie scen i postaci
- autospanking - wymierzanie uderzeń samemu sobie 

- OTK = over the knee - przez kolano

- diaper position - pozycja "pieluszkowa"

- belt - pasek (do noszenia)

- belting - bicie paskiem

- strap, strop - pas (często podwójny, wiszący na haku)

- razor strop - pas do ostrzenia brzytwy

- stropping - bicie pasem

- tawse - typ pasa (często rozciętego) używanego m.in. w   
  Szkocji

- prison strap -  szeroki pas na rączce stosowany w 
  więzieniach

- tawsing - bicie tawsą

- cane - trzcina, laska

- caning - chłosta trzcinką, bambusowymi lub ratanowymi 
  kijami

- flagellation - chłosta, najczęściej biczem

- whip - bicz, pejcz

- whipping - chłosta pejczem

- flogger (podobnie jak cat o' nine tails, scourge) -  

  wielorzemienny bicz

- flogging - chłosta dyscypliną

- martinet - rzemienna dyscyplina

- paddle - deska do bicia, często z otworami

- paddling -bicie deską

- slipper - kapeć, pantofel

- slippering - bicie kapciem, klapkiem

- birch - rózga, wiązanka giętkich gałęzi

- birching - bicie rózgą 

- switch - gałązka

- switching - chłosta gałązką
- bastinado / falaka - bicie po podeszwach stóp

- hairbrush - szczotka do włosów

- bathbrush - szczotka do kąpieli

- ruler - linijka

- bullwhip - bicz typu Indiana Jones

- wooden spoon - drewniana łyżka

- riding (hunting) crop -  palcat, szpicruta

****************************


Po czym bijemy?

Bije się po pośladkach, gołych lub nie (to najbezpieczniejsze anatomicznie miejsce na ciele do lania). Można także bić i chłostać po plecach (nie każdym narzędziem), udach (rzadko), dłoniach lub stopach.



****************************


Czym bijemy?

RĘKA

Silna ojcowska dłoń to podstawa. Narzędzie stosowane od wieków na całym świecie. Skuteczne na mniejszych i większych chłopców. Kiedy nie mamy w zasięgu żadnego innego urządzenia, zawsze możemy na nią liczyć. 

PASEK

Absolutny klasyk, jeśli chodzi o domowe wychowanie. Dawniej używany powszechnie przez większość ojców w Polsce (i nie tylko). 

Jako powszechnie noszona część garderoby, nie wzbudza większej uwagi jako narzędzie i znajduje się zawsze pod ręką.

 Dobry skórzany pasek zawsze wisiał w widocznym dla dzieci miejscu, przypominając im o właściwym zachowaniu i nauce. A po wywiadówce był ściągany z haka lub szafy w większości chyba domów. 

Stosowany także przy różnego pasowań (wojsko, osiemnastkowe lanie itp.)

Paski do garnituru: skórzane, wąskie, dobrze ciągną, powodując dotkliwe pieczenie na skórze.

Paski casual: powszechnie noszone w szlufkach dżinsów i innych męskich spodni. Zwykle szersze od garniturowych, różnej grubości. Z reguły dobrze siadają na tyłku, zwłaszcza te starsze i znoszone.

Paski wojskowe: szerokie, ciężkie, z grubej skóry. Uderzenia nimi są mocne, bolesne i długo zapamiętywalne. Dlatego stosowane były przez surowych ojców oraz w wojsku, podczas koszarowych tradycji (obcinka).

Paski kowbojskie: skórzane, z grubej, często wytłaczanej i obszywanej nićmi skóry. Zostawiają całkiem przyjemne wrażenia na skórze.

Paski z materiału: dużo słabsze i rzadko stosowane, ale warto spróbować chociażby brezentowy, polski pas wojskowy z napisem WP, czy inne jemu podobne.

W szkołach sztuk walki do tradycyjnego pasowania wykorzystuje się "kolorowe" pasy określające rangę.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

    Dzień wywiadówki, chłopak cały w nerwach,
Pamięta dobrze bicie go po nerkach, przez ojca,
Tuż po wywiadówce, gdyż ojciec uznawał tylko pas za rozmówcę.

(Liroy - Ciemna strona)

 

 ****************************


W jakich pozycjach bijemy?

przełożony przez kolano (kolana): ojcowski klasyk, świetna pozycja na początek. wystarczy przełożyć delikwenta i stłuc mu tyłek ręką lub pasem.

na łóżku lub kanapie: domowo, wygodnie i idealnie do długiego bicia, najczęściej płasko z poduszką pod brzuchem lub tyłkiem wypiętym na kancie lub oparciu łóżka. to jest to, co tygrysy lubią najbardziej.

przełożony przez krzesło, puf, taboret, lub też przez oparcie mebli - dawniej klasyk po wywiadówce. tyłek jest dobrze wypięty, więc razy dobrze siadają. 

na stole lub biurku:  dość powszechnie stosowana i popularna metoda. dobra, gdy trafisz "na dywanik" do swego szefa lub dyrektora szkoły.

w pozycji pionowej: z oparciem o ścianę, drzewo etc. lub też bez podparcia. dobra metoda na plener. czasem dochodzi tu przywiązywanie lub przykuwanie, zwłaszcza w przypadku chłosty.

na podłodze: na kolanach lub płasko na glebie. nieźle ciągnie, ale metoda tak trochę mało domowa. sprawdza się w plenerze i mniej cywilizowanych warunkach.

skłon tułowia: z wypiętymi pośladkami i dłońmi dotykającymi kolana lub palce stóp. trochę to niewygodne.

 
pozycja "pieluszkowa" (diaper position): bity wygląda jak duże dziecko, któremu właśnie zmienia się pieluchę (z nogami do góry i mocno wypiętym tyłkiem). trochę śmiesznie to wygląda, ale jak kto lubi.

  z innej beczki: z użyciem innych przedmiotów występujących w naszym otoczeniu lub specjalnych spankowych konstrukcji, takich jak urządzenia gimnastyczne, ławka, wanna, muszla klozetowa, pień drzewa, snop siana, siodło, słup, drabina, maska samochodu, motocykl...dla każdego coś dobrego;)