środa, 14 sierpnia 2019

Spanking, whipping, flogging, cz.2




W drugiej części postu o spankingu pójdą w ruch wszystkie narzędzia używane do bicia, poza ręką i paskami (patrz część 1). Bicze, baty, tawse, strapy, trzcinki, zabawki skórzane i drewniane etc.




BICZE, PEJCZE



Pod nazwami tymi kryją się różne narzędzia do zadawania kary chłosty (zwłaszcza dawniej) a także do pracy ze zwierzętami (jazda konna oraz wozami konnymi, tresura, polowania, wypas bydła).

W przeciwieństwie do floggerów mają jeden ogon (czasem rozdwajający się).

Większość z nich to poważne narzędzia, którymi łatwo uszkodzić skórę i zrobić krzywdę. Powinni więc używać je tylko doświadczeni spankerzy.



bullwhip, bull
klasyczny, pleciony bicz, którego wszyscy kojarzą z filmami z serii Indiana Jones lub westernami (używany przy pracy z bydłem, stąd nazwa). Długi, skórzany, zwinięty, zwężający się ku końcowi, wydający charakterystyczne dźwięki przy strzelaniu nim. Najbardziej znane bullwhipy splecione są z pasków bydlęcej lub kangurzej skóry. Obecnie popularne są również tańsze bicze z paracordu (liny nylonowe).



 Budowa bicza (na przykładzie bulla):

  * Rączka (handle) - 20-30cm drewniany uchwyt opleciony skórą, często uwieńczony
 "turecką głową" (turks head), czyli zgrubieniem ozdabiającym trzon i pętlą zapobiegającym wyśliźnięciu się bicza z ręki.


 * Thong lub body - korpus bicza, jego najdłuższa (1m-6m), elastyczna, pleciona część, zwężająca się ku końcowi.


  * Fall - najwęższa część bicza (25cm-75cm), wykonana z wytrzymałej na ścieranie i uderzenia skóry.

  * Cracker - najszybciej zużywająca się część bicza, dlatego jest wymienna, doczepiana do falla. Końcówka która zwiększa
głośność falla przy uderzeniu o ziemię czy inną powierzchnię.






 stockwhip
bicz używany przez australijskich pasterzy bydła, charakteryzujący się długim nieoplecionym razem z body trzonem, jak w przypadku bullwhipa (połączony z body na zasadzie zawiasu. Trzon stanowi jakby osobną część bicza. 



snakewhip, snake
bicz bez uchwytu, można więc go swobodnie zwijać (jak wąż), wygodny do noszenia przy pasie lub przy siodle.





bicz sygnałowy, signalwhip
 bardzo podobny do snake'a, lecz nie posiada falla. Cracker łączy się bezpośrednio z korpusem.



bat
proste narzędzie złożone ze sznura (najczęściej z węzłami)lub rzemienia, połączonego z kijem lub inną rączką. 
Element każdego wozu konnego.
Na wsi niejeden łobuz poczuł go na

 swych pośladkach lub plecach.



harap
(niem. herab! – „tutaj!”, okrzyk myśliwych odpędzających psy od ubitej zwierzyny) – dawny bicz myśliwski o krótkiej rękojeści i długim splecionym rzemieniu zwężającym się stopniowo, zakończony tzw. trzaskawką z włosia, używany głównie na psy.        (wikipedia)



quirt
 krótki, elastyczny bicz z grubej plecionej skóry z dwoma, najczęściej szerokimi kawałkami skóry na końcu, dzięki którym trzaska głośno przy uderzaniu nim. Używany przy pracy z końmi.


Romal - typ quirta.



nahajka, nagajka
 (ros. нагайка) - gruby, krótki bicz kozacki, często z rozszerzoną końcówką, wykorzystywany do tresowania koni, polowań, obrony przed zwierzętami oraz do chłosty.Bat może być doczepiony do drewnianego trzonka lub spleciony z nim jak snake (nagajka kubańska).

Kubańska nagajka.
Kozackie nagajki.



 volchatka
krótsza i grubsza odmiana nahajki, stosowana podczas polowań do obrony przed atakującymi wilkami i dzikimi psami oraz podczas walki.




 sjambok, chicotte 
prosty, ciężki i bardzo dotkliwy bicz afrykański, tradycyjnie wykonywany ze skóry hipopotama. Gruby, elastyczny zwężający się ku końcowi. Używany do chłosty, samoobrony, jako broń przez policjantów oraz przy wypasie bydła.

Popularne są obecnie sjamboki z tworzywa sztucznego. Są niebezpieczne i powodują rany.


Współczesny sjambok.
I ślady bo nim.



  bicze myśliwskie, hunting whips
głośno strzelające pejcze, używane do dyscyplinowania psów podczas polowań.







palcat, szpicruta, riding crop
drewniany, plastikowy lub wykonany z włókna szklanego giętki, elastyczny pałąk, obciągnięty skórą, materiałem lub tworzywem sztucznym, ze skórzaną klapką na końcu.

Baty te używane są przez jeźdźców i dżokejów podczas "prowadzenia" konia. Bardzo powszechnie stosuje się je w zabawach S/M.






karikas ostor
 tradycyjny, długi, węgierski bicz, połączony luźno do drewnianej, bardzo bogato zdobionej,  rękojeści.





buzkashi whip
bat używany podczas tradycyjnego w Tadżykistanie, Uzbekistanie, Azerbejdżanie i Turkmenistanie konnego sportu buzkaszi. Skrzydełka po bokach pozwalają trzymać go w zębach, podczas jazdy.

















 --------------------------













BATY WIELORZEMIENNE

martinet, dyscyplina 
To kilka skórzanych, niezbyt długich 
(ale często grubych) rzemieni osadzonych na drewnianym trzonku. Mocne, bolesne narzędzie, które lepiej używać tylko na pośladkach.
W czasach PRL niejeden nieuk chodził z czerwonymi pręgami po spotkaniu z dyscypliną.








 flogger, scourge 
 to pejcz o wielu długich rzemieniach, zwykle skórzanych, różnej grubości i szerokości. Dawniej służyły jako narzędzie chłosty (np.w zakonach). Czasem bywały obciążane kawałkami metalu, w celu zadawania większego bólu i ran podczas biczowania. Obecnie używane w zabawach BDSM, jako niezbyt mocne urządzenie do chłostania po plecach.





 knut
(ros.кнут - bicz, bat) wielorzemienny
 bat na rączce, używany dawniej do chłosty, m.in. w krajach bloku wschodniego.



   kot   
ostrzejsza wersja floggera, używana do mocniejszej chłosty, z grubszych rzemieni lub sznurów, często z węzłami.
Najbardziej znanym jest kot o dziewięciu ogonach (cat o' nine tails) używany kiedyś w marynarce wojennej (grube sznury z guzłami na końcach)oraz w wojsku i więzieniach (skórzany).

Kot skórzany.
Kot marynarki wojennej z lin.
Dawny bicz do chłosty.
Chłosta w starożytnym Rzymie.



 kańczug
 (z tur. kamcze - bicz), typ plecionego kota, używany jako narzędzie do wymierzania surowych kar chłosty, m.in. w Rosji i Australii.




♘♘♘♘♘♘♘♘♘♘♘♘♘♘♘♘♘♘



TAWSE
 Rodzaj pasa grubej skóry rozcięty zwykle 
na 2,3 lub więcej części, służący do wymierzania kar w szkołach Szkocji oraz innych brytyjskich miast. Mocne i bardzo dotkliwe narzędzie, służyło głównie do bicia po dłoniach (ale można używać również na pośladki).









STRAP, STROP, LEATHER STRAP

to nic innego jak długi kawałek skóry, czyli pasek. Z reguły określa się tak narzędzia typowo wykonane do spanku, z grubego i szerokiego kawałka skóry, czasem podwójnego, co odróżnia go od paska noszonego w spodniach (belt). Dawniej popularne i często używane, zwłaszcza na wsiach. Wisiały w każdej szopie z narzędziami i na niejednych kuchennych drzwiach, czekając cierpliwie na kolejne wybryki męskich potomków.

Mocne i dotkliwe narzędzie.





 razor strop - pas do ostrzenia brzytwy
popularny typ strapa, pojedyńczy lub podwójny kawałek skóry na rączce lub haku do zawieszania. Używany przez fryzjerów i barberów.




daddy's belt
alternatywa dla paska noszonego w szlufkach spodni. Strap przypominający złożony na pół pasek, który można przypiąć do spodni.

Można spuścić nim komuś lanie nie wyciągając własnego paska ze spodni.



https://www.youtube.com/watch?v=IeaonVOsMww














prison strap 
narzędzie ciężkiego kalibru, używane w więzieniach w USA i Kanadzie.

Długi, szeroki, ciężki, gruby pas, często z otworami, na drewnianej rękojeści, skórzany lub gumowy.

Więźniowie do bicia nimi byli przywiązywani do specjalnych kozłów, stołów lub krzyża 

św. Andrzeja. 








***************************




PADDLE

(z ang.wiosło) to nic innego jak różnego rodzaju płaskie, twarde narzędzia na rączce,  nadające się do bicia. Mogą mieć formę drewnianej deski do krojenia (zwykle z otworami) lub też są wykonane ze skóry, z gumy lub tworzyw sztucznych. 
Wspomniane wiosło czy deska kuchenna także mogą służyć w celach spankowych.


Ze względu na twardość paddle, nie trzeba użyć wiele siły, żeby pozostawić na pośladkach pokaźne siniaki przy stosunkowo  niewielkim bólu jaki temu towarzyszy.

Popularne w paddlingu są też packi (z drewna, skóry, tworzyw) mają różne kształty i są delikatnymi zabawkami idealnymi do lekkiego S/M. Podobny efekt dają drewniane, kuchenne łyżki, łyżki do butów i szczotki na rączce. Pozostawiają zaczerwienienia i siniaki na niewielkiej powierzchni skóry.


W USA nadal popularna jest inicjacja w formie bicia deską nowo przyjętych członków, w braterstwach i bractwach szkolnych.
















RATTAN i CANE
Caning to forma kary wymierzona giętką, elastyczną i wytrzymałą rattanową łodygą, czasem trzciną lub bambusem. 
Bije się nią zwykle po nagich pośladkach, czasem dłoniach lub stopach (bastinado).
 Ze względu na rany jakie pozostawia, rattanu nie używa się na plecach.





Rattanowe trzcinki mają różną grubość i długość. Uderzenia cienkimi i wiotkimi nie są zbyt dotkliwe. Sztywniejsze i grubsze natomiast, dodatkowo nasiąknięte wodą są bardzo dotkliwym narzędziem kary, dodatkowo rozcinającym skórę.  
Dlatego też nie można traktować rattanu jak zabawki i nie powinni stosować go niedoświadczeni spankerzy.
 Cane (kij) używane w Europie mogą mieć formę laski, czasem są zaopatrzone w rączkę.
Częściej jednak jest to prosta lub lekko tylko zakrzywiona łodyga rattanowa.
























Potrójny cane.






W niektórych krajach Azji jak Malezja, Singapur i Brunei jest powszechną karą jaką stosuję się wobec przestępców. Skazany jest badany przez lekarza, po czym przywiązuje się go do specjalnego trójkątnego stelaża, zakrywając plecy i uda. Następnie otrzymuje bardzo bolesne, precyzyjne uderzenia od wykwalifikowanego pracownika więzienia, przecinające skórę (maksymalnie 24 uderzenia, po których zdarte jest większość skóry na pośladkach). W tamtych krajach karze się rattanem również wojskowych.


 Cane stosowane w Malezji.

Technika bicia.



 Stelaż.

 Ślady po caningu.




WITKI I RÓZGI
 
 Witki czyli młode, giętkie gałązki wierzby i brzozy (ang.switch) były dawniej bardzo popularnym narzędziem wychowawczym w domach i szkołach, zwłaszcza wiejskich. Były łatwo dostępne, dobrze ciągnęły po skórze, zostawiając czerwone, cienkie pręgi ale nie robiły łobuzowi większej krzywdy. Wysyłało się dzieciaka na zewnątrz, żeby sam wybrał sobie gałązkę i nią właśnie obrywał na gołe pośladki.

Można było też związać ze sobą parę gałązek na kształt miotełki i otrzymaną tak rózgą również bezpiecznie stłuc tyłek niegrzecznego czy leniwego dziecka. Taką też otrzymywały owe dzieci w prezencie od Świętego Mikołaja.

W krajach dawnego Bloku Wschodniego rózgi brzozowe służą do dziś do leczniczej chłosty ciała (typ masażu) w łaźniach zwanych baniami. Często są używane też do celów wychowawczych, nie będąc jednak zbyt dotkliwym narzędziem. 

Dzisiejsza rózga (częściej używa się terminu ang. birch - brzoza) używana do chłosty (birching)po pośladkach czy plecach ma postać sporej miotły z gałązek, którą wcześniej moczy się w wodzie.




Birch czyli rózga.






Inne narzędzia:

- kabel, sznur od żelazka - dawniej, w wielu domach chyba nic tak nie wzbudzało strachu jak to narzędzie, ostry, piekący ból nim zadawany i czerwone pręgi.

- skakanka - mocno ciągnie po pośladkach lub plecach. Trzeba uważać.

- psia smycz - najlepiej skórzana i pleciona.

- linka, sznur, rzemień, gumowa rurka - warto nimi poeksperymentować.

- trzepaczka do dywanów - mało przyjemne i wygodne narządzie.

- kapcie, klapki, tenisówki - można traktować jako straszaki na małe, niegrzeczne dzieci. 
Klapkiem często straszono chociażby w Hiszpanii.

- pokrzywa - same uderzenia nią nie są dotkliwe, ale ze względu na właściwości parzące, zostawia chwilowe, nieprzyjemne uczucie na nagiej skórze.

- linijka (czasem wskaźnik) - niejeden uczeń w dawnej szkole dostał od nauczyciela czy dyrektora po rękach czy pośladkach długą, twardą linijką z drewna.

- pałka policyjna - twarde narzędzie, przy którym trzeba uważać. Daje przyjemne doznania i zostawia mocne siniaki.

- spanking machine - droga zabawka z plastikowym najczęściej wiosłem. Kładziesz się na ławeczce a maszyna robi resztę. Jednak nie robi tego tak dobrze jak ludzka ręka.




















Brak komentarzy:

Prześlij komentarz